Hello goodbye Fukuoka

Zondag 11 mei. Thijs zet me af bij Joop in Borne, vanwaar we met de taxi naar Schiphol werden gebracht; wat een luxe is dat! Op Schiphol waren we al snel eigenhandmatig (mooi woord) van de koffers af. Lorette kwam ons nog even gedag zwaaien, wat ik toch wel erg fijn vond. Door de douane heen (beiden preventief geheel gefouilleerd) hebben we nog wat gegeten en toen ging de vlucht naar Fukuoka ook al snel!

De vlucht met KLM verliep snel (10 uur maar) en erg fijn. Oh wat hebben we beiden genoten van de Japanse lekkernijen met daarbij een rood wijntje, Joop een cola light. Ieder kon via zijn eigen schermpje alle recente bioscoopfilms kijken (Had ik vorige week dus toch niet duur naar de verdwijnende 100-jarige meneer gehoeven (al was het wel leuk hoor Thijs) en "Saving mr. Banks" vind ik echt een aanrader (als je van Mary Poppins houdt en goed kent!).

Eenmaal geland op Fukuoka merkten we al snel dat het enige verschil met het huidige Nederlandse weer is, dat het hier 5 tot 10 graden warmer is. En het is grijzer en regent meer. De koffers hadden we lekker snel te pakken en we hadden ons snel ook al snel verenigd met de rest van het tienkoppige reisgezelschap (gemiddelde leeftijd 70+), dus was het tijd om te gaan! ... Maar zou onze Nederlandse gids ons niet opvangen en naar het hotel begeleiden...? Er stond niemand op ons te wachten en niemand wist wie deze persoon zou zijn. Na een uur wachten heb ik een grondstewardess met ons eerste hotel laten bellen om navraag te doen. En ja hoor; meneer had zich verslapen! Na nog een uur wachten en een kop koffie op zijn kosten konden we eindelijk naar het hotel. Overigens zijn we in die tijd ook nog gefilmd door de Japanse versie van "Hello goodbye". De presentator kon amper Engels, en toen ik probeerde uit te leggen dat het format van het programma dat hij presenteert uit óns kikkerlandje komt, was de interesse in onze groep snel weg. Eindelijk naar het hotel. Dit was ook wel nodig, want door het +7 uur tijdsverschil waren Joop en ik beiden behoorlijk bejetlagt!

De rest van de dag hebben Joop en ik als in een roes achter reisleider René aangelopen, struinend door de tot nu toe weinig indrukwekkende en drukke straten van Fukuoka, wachtend op dat de avond zou vallen en we eindelijk konden slapen... 's Avonds besloot Joop dan ook om niet uitgebreid met de groep uit eten te gaan; we hebben de beste Italiaanse Lasagna Bolognese ever gegeten (en dat in Japan), met een heerlijk glas witte wijn.

Morgen bezoeken we hier nog enkele tempels/tuinen/ruïnes en krijgen we nog even de tijd om te acclimatiseren, om dan overmorgen onze reis te vervolgen naar Nagasaki.